Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την προσέλκυση της υλικής αφθονίας.
Υπάρχει μια αλήθεια πίσω από όλη αυτή τη κινητικότητα και τη προσέγγιση, καθώς οτιδήποτε σκεφτόμαστε, οραματιζόμαστε επίμονα, κάποια στιγμή εμφανίζεται στο υλικό πεδίο.
Το εύλογο ερώτημα όμως που ακολουθεί είναι, αν αυτά τα επιθυμητά αγαθά είμαστε σε θέση να τα κρατήσουμε και να παγιωθεί η αφθονία ή μήπως αρχίσει το άγχος , η αμφιβολία για τη διατήρησή τους και αυτή η ανησυχία ταεξανεμίσει;
Όπως η επιθυμία βρίσκει και παίρνει το δρόμο της υλοποίησης, έτσι και ο φόβος παίρνει τον αντίστροφο.
Καθένας τελικά θα έχει αυτό που η συνειδητότητά του και το ατομικό και συλλογικό κάρμα του επιτρέπει.
Η ασφαλέστερη μέθοδος για την αφθονία είναι η ανύψωση της συνειδητότητας καθώς το περιβάλλον είναι η αντανάκλασή της και να είμαστε συν, με θετικό πρόσημο, στο μεγάλο αλισβερίσι και τεφτέρι της ζωής.
Η πνευματική προσέγγιση είναι ότι η καλύτερη επένδυση για το αύριο είναι το να δίνεις σήμερα.
Να έχουμε μια στάση προσφοράς και το σύμπαν θα μας προσφέρει με τη σειρά του ότι χρειαζόμαστε.
Οι μεγάλοι πνευματικοί Δάσκαλοι έχουν εκφράσει με πολλούς τρόπους αυτή την αλήθεια:
«-Ζητείται τη Βασιλεία των Ουρανών και ταύτα πάντα προσταιθήσετε υμίν» διαβάζουμε στη Καινή Διαθήκη, την οποία ποτέ δεν ανοίξαμε πραγματικά, ενώ μας αφορούσε…
«-Στον αληθινό πνευματικό αναζητητή δε θα λείψει ποτέ, τίποτα» μας διαβεβαιώνει η Άμμα.
Αν εδραιωθούμε μέσω διαλογισμού αλλά και βιωματικής επικύρωσης, σιγά σιγά σ΄αυτή τη Βεβαιότητα, απαλλασσόμαστε από ένα τεράστιο επιθυμικό και φοβικό φορτίο και πλησιάζουμε έτσι περισσότερο στο μεγαλύτερο από όλους τους θησαυρούς που μπορούμε να βρούμε σε αυτή τη ζωή: τη γαλήνη του νου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου