Κυριακή 28 Ιουνίου 2020

Θα τα πω όλα στο Θεό!


-Θα τα πω όλα στο Θεό!
Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια του ετοιμοθάνατου μικρού Σύριου, θύμα του ανελέητου πολέμου συμφερόντων που μαίνεται στη Συρία.
Κι ο μικρός σίγουρα θα το έκανε αυτό που είπε…
Και μαζί με αυτόν όλα τα παιδιά του κόσμου που πεθαίνουν από πείνα, από έλλειψη φαρμάκων, από τη σύγχρονη δουλεία εργασίας, από τη σεξουαλική κακοποίηση, από το εμπόριο οργάνων που λυσσομανά στις μέρες μας.
Τα παιδιά που βλέπουν τους γονείς τους να απελπίζονται, να λείπουν από το σπίτι τα απολύτως αναγκαία.
Ποια είναι η δύναμη άραγε της κραυγής των παιδιών αυτών;
Υπάρχει μια ιστορία στην ανατολή.
Ένα μικρό σπουργίτι άφησε τα αυγά του κάποτε στην παραλία και τα κύματα του ωκεανού τα πήραν.
Το σπουργιτάκι άρχισε απελπισμένο να προσεύχεται στο θεό των μικρών πουλιών για το κακό που το βρήκε.
Ο θεός αυτός προσευχήθηκε στο Γκαρουντά τον αετό-όχημα του Σίβα και ο Γκαρουντά στο Σίβα.
Ο Σίβα διέταξε τότε τον ωκεανό να επιστρέψει πίσω τα αυγά και τώρα ο πανίσχυρος ωκεανός εκλιπαρούσε το πουλί να τον συγχωρέσει, αφού του τα επέστρεψε.
Αυτή είναι η δύναμη της προσευχής.
Ο Καζαντζάκης έλεγε πως μια καθαρή συνείδηση βαραίνει στη ζυγαριά της μοίρας πιο πολύ από τη βούληση μιας αυτοκρατορίας.
Οι αυτοκρατορίες όπως εμφανίζονται έτσι κι εξαφανίζονται, στα σαγόνια του χρόνου.
Αντίθετα το ντάρμα είναι αιώνιο.
Το ντάρμα προστατεύει αυτόν που το προστατεύει και καταστρέφει αυτόν που το καταστρέφει.
Όταν η αδικία κυριαρχεί- ο πόνος ακολουθεί, όπως το κάρο τ΄άλογα και η οιμωγή κι ο θρήνος σέρνεται σα φίδι πάνω στη ραχοκοκαλιά του πλανήτη.
Τι θα συμβεί όμως τελικά, σε όλους αυτούς τους αδίστακτους υπηρέτες του κακού;
Μια φράση μόνο:
-Ουαί κι αλίμονο!
Αισθάνονται ισχυροί, βέβαιοι για την εξουσία τους.
Όμως έρχεται η ώρα οι θρόνοι τους πάνω στη γη να καταπέσουν.
Τα ψεύτικα είδωλα να γκρεμιστούν και οι ψεύτικοι πίνακες αξιών να γίνουν θρύψαλα.
Συνυπογράφουμε την καταγγελία του μικρού Σύριου με την πένα βουτηγμένη στο αίμα της καρδιάς μας.
Η Αθωότητα του μικρού παιδιού που μας προτρέπει η Άμμα να έχουμε, είναι ο σύγχρονος Δαυίδ.
Το πεπρωμένο του είναι η ενεργειακή σύγκρουση με τον αλαζονικό Γολιάθ.
Το νικηφόρο τέλος όμως είναι γνωστό από την αρχή και η Νίκη θα στεφανώσει τα παιδιά του φωτός που μοχθούν αυτή τη δύσκολη εποχή.
Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται για το μεγαλύτερο βήμα στην ιστορία της.
Η ίδια η Μητέρα του Κόσμου είναι εδώ.
Χαρείτε!

Αφθονία και έλλειψη


Γιατί μερικές φορές ενώ κάποιος είναι στο πνευματικό δρόμο βιώνει συνθήκες έλλειψης;
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι διαφορετική για κάθε περίπτωση, δεν υπάρχει γενικός κανόνας και εδώ έχει λόγο και το συλλογικό κάρμα.
Οι καταστάσεις που ζούμε είναι μια χαρτογράφηση του νου μας. Ο νους περιλαμβάνει τόσο το συνειδητό αλλά και το υποσυνείδητο, που είναι και το μεγαλύτερο κομμάτι του. 
Είναι οι κρυμμένες εντυπώσεις, παλιές εγγραφές του, που μπορεί να εκφράζονται αυτή την εποχή.
Μπορεί να υπάρχει μια κρυμμένη ζήλεια, μίσος, μια επικριτική στάση, μια υπερηφάνεια ή και αυτοοίκτος και έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Αυτά θα εκφραστούν σε αντίστοιχες καταστάσεις.
Ειδικά με τη ζήλεια όμως ο αναζητητής χρειάζεται να τελειώνει άμεσα. Είναι τελείως ασύμβατη με το Δρόμο.
Με την ορθή νοητική τοποθέτηση μπορούμε να εξουδετερώσουμε σχετικά εύκολα, αυτό το πνευματικό δηλητήριο.
Την προσωρινή ένδεια ίσως την επέτρεψε ο νοήμων καρμικός νόμος, γιατί τώρα μπορούμε και να διδαχθούμε από αυτή και να τη διαχειριστούμε.
Σε κάθε περίπτωση ας είμαστε ευγνώμονες, γιατί οι απέραντοι συν-υπολογισμοί του Μεγάλου Υπερ-υπολογιστή, αφορούν πάντα το υπέρτατο καλό μας!
Ας το δεχόμαστε σα δώρο της Ζωής προς εμάς.
Μέσα από τις δυσκολίες καλούμαστε να δυναμώσουμε, να διδαχθούμε και να εφελκύσουμε το μέγιστο δυναμικό μας.
Ένα διαμάντι για να λάμψει έχει υποστεί επεξεργασία. Ένα κομμάτι ατσάλι γίνεται σπαθί μόνο αν σφυρηλατηθεί.
Αν δεν αδειάσει το ποτήρι του κάρμα, δε μπορεί να γεμίσει με νέκταρ.
Εδώ χρειάζεται να έχουμε υπομονή, να ξέρουμε ότι δε μας ταιριάζει όλο αυτό, ότι είναι κάτι περαστικό και να επιμένουμε στην πνευματική προσπάθεια και την εσωτερική αρμονία.
«Κι αυτό θα περάσει» μας θυμίζει ο Κρίσνα.
Είναι βέβαιο ότι σύντομα θα εκφραστεί και στο φυσικό πεδίο η εσωτερική μας πληρότητα.
Τίποτα δεν μπορεί να αρνείται μόνιμα τη φύση του.
Και η πραγματική μας φύση είναι ότι είμαστε παιδιά του Θεού και είναι θείο δικαίωμά μας η ευτυχία, η υγεία, η επιτυχία, η ευημερία, η αγάπη.
Τα παιδιά του Φωτός σε κάθε περίπτωση θα είναι νικητές!

Σάββατο 20 Ιουνίου 2020

Το μυστικό της αφθονίας


Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την προσέλκυση της υλικής αφθονίας.
Υπάρχει μια αλήθεια πίσω από όλη αυτή τη κινητικότητα και τη προσέγγιση, καθώς οτιδήποτε σκεφτόμαστε, οραματιζόμαστε επίμονα, κάποια στιγμή εμφανίζεται στο υλικό πεδίο.
Το εύλογο ερώτημα όμως που ακολουθεί είναι, αν αυτά τα επιθυμητά αγαθά είμαστε σε θέση να τα κρατήσουμε και να παγιωθεί η αφθονία ή μήπως αρχίσει το άγχος , η αμφιβολία για τη διατήρησή τους και αυτή η ανησυχία ταεξανεμίσει;
Όπως η επιθυμία βρίσκει και παίρνει το δρόμο της υλοποίησης, έτσι και ο φόβος παίρνει τον αντίστροφο.
Καθένας τελικά θα έχει αυτό που η συνειδητότητά του και το ατομικό και συλλογικό κάρμα του επιτρέπει.
Η ασφαλέστερη μέθοδος για την αφθονία είναι η ανύψωση της συνειδητότητας καθώς το περιβάλλον είναι η αντανάκλασή της και να είμαστε συν, με θετικό πρόσημο, στο μεγάλο αλισβερίσι και τεφτέρι της ζωής.
Η πνευματική προσέγγιση είναι ότι η καλύτερη επένδυση για το αύριο είναι το να δίνεις σήμερα.
Να έχουμε μια στάση προσφοράς και το σύμπαν θα μας προσφέρει με τη σειρά του ότι χρειαζόμαστε.
Οι μεγάλοι πνευματικοί Δάσκαλοι έχουν εκφράσει με πολλούς τρόπους αυτή την αλήθεια:
«-Ζητείται τη Βασιλεία των Ουρανών και ταύτα πάντα προσταιθήσετε υμίν» διαβάζουμε στη Καινή Διαθήκη, την οποία ποτέ δεν ανοίξαμε πραγματικά, ενώ μας αφορούσε…
«-Στον αληθινό πνευματικό αναζητητή δε θα λείψει ποτέ, τίποτα» μας διαβεβαιώνει η Άμμα.
Αν εδραιωθούμε μέσω διαλογισμού αλλά και βιωματικής επικύρωσης, σιγά σιγά σ΄αυτή τη Βεβαιότητα, απαλλασσόμαστε από ένα τεράστιο επιθυμικό και φοβικό φορτίο και πλησιάζουμε έτσι περισσότερο στο μεγαλύτερο από όλους τους θησαυρούς που μπορούμε να βρούμε σε αυτή τη ζωή: τη γαλήνη του νου.

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020

Φιλικό ή εχθρικό σύμπαν;


Ο Αϊνστάιν έλεγε ότι η πιο σημαντική απόφαση που παίρνουμε είναι αν ζούμε σ΄ένα φιλικό ή σ΄ένα εχθρικό σύμπαν.
Αυτή την απόφαση την παίρνουμε υποσυνείδητα στα πρώτα χρόνια της ζωής μας και καθορίζει τα μέλλοντα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Ένα παιδί έχει δικαιώματα: χρειάζεται αγάπη, προσοχή, θαυμασμό, ασφάλεια, αγνή τροφή, γαλήνιο σπιτικό, σταθερότητα, αξίες και οι γονείς να αγαπιούνται.
Αν λείπουν όλα ή κάποια από αυτά, φτάνουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι το σύμπαν κείτεται εχθρικά προς εμάς και ο σκορπιός της αμφιβολίας για τον εαυτό μας και το φάντασμα του φόβου για το αύριο, θα ζουν και θα κινούνται ύπουλα στα σκοτάδια του νου.
Σε κάθε στροφή του δρόμου της ζωής θα εμφανίζεται η αμφιβολία και ο φόβος με αλλαγμένο πρόσωπο, θα υλοποιούνται σε διαφορετικές καταστάσεις έλλειψης.
Αν πιστέψαμε ότι το σύμπαν είναι φιλικό, η αυτοπεποίθηση, η αισιοδοξία, η αφθονία θα είναι από την αρχή οι αχώριστοι σύντροφοί μας.
Όσοι είμαστε στην πρώτη κατηγορία(η συντριπτική πλειοψηφία δυστυχώς) οφείλουμε να κάνουμε μια σοβαρή εργασία απαλλαγής από αυτή τη δηλητηριώδη λανθασμένη πεποίθηση.
Εδώ η διδασκαλία της Άμμα με πολύ πρακτικά βήματα, έρχεται να βοηθήσει πολύ.
Ότι συμβαίνει, είναι τελικά μόνο για το καλό μας, μας διαβεβαιώνει.
Να δεχόμαστε ότι έρχεται σαν πρασάντ (ευλογημένη τροφή).
Και χρειάζεται να προσκαλέσουμε να εισέρθουν μέσα μας αργά, σταθερά, οι μεγάλες πνευματικές αλήθειες της αφοβίας, της εμπιστοσύνης στη Ζωή, της προστασίας που μας παρέχει το ντάρμα και να μας γαληνεύσουν.
Με επίγνωση, διαλογισμό και satsang.
Η Νίκη ανήκει σε όσους επιμένουν.

Η κρυμμένη ενότητα


«Στο ένα μηνίγγι μου ανατέλλει ο ήλιος, στο άλλο βασιλεύει.» Νίκος Καζαντζάκης
Με αυτή τη φράση ξεκινάει η Ασκητική του μεγάλου Έλληνα στοχαστή.
Όλα όσα βλέπουμε υπάρχουν μέσα μας.
Μια μεγάλη αλήθεια που διαισθητικά την πλησιάζουμε και μόνο οι φωτισμένοι τη βιώνουν.
Είναι η κρυμμένη ενότητα των πραγμάτων.
Ρώτησαν το Ραμάνα Μαχαρσί πως να φερόμαστε στους άλλους κι αυτός απάντησε:
-Δεν υπάρχουν άλλοι!
Είναι η συνειδητότητα της αγάπης.
Από ένα τέτοιο πολύ βαθύ επίπεδο πηγάζει η συμπόνια της Άμμα που έχει αγκαλιάσει 38.000.000 ανθρώπους.
Ευγνωμοσύνη απέραντη στη Δασκάλα μας Άμμα που μας φέρνει νερό-ίαμα από την παραμυθένια χώρα της Αγάπης και μας ξεδιψά.
Μας έχει πλύνει τις πληγές, τις έχει καθαρίσει με αυτό το αθάνατο νερό.
Είθε να έρθει μια μέρα στην Ελλάδα ώστε πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες να έχουν αυτή την εμπειρία.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2020

Τα μαθηματικά της ευτυχίας


Τα μαθηματικά της ...ευτυχίας!
Όλες οι πνευματικές παραδόσεις συμφωνούν:
Η δυστυχία και ο πόνος του ανθρώπου προέρχεται από την ιδιοτέλεια, τις εγωιστικές επιθυμίες!
Και ομόφωνα πάλι υποδεικνύουν:
-Εγκαταλείψτε την επιθυμία και θα ελευθερωθείτε!
Αρκετοί συγγραφείς έχουν σχηματοποιήσει ένα πρώτο μαθηματικό τύπο:
ΕΥΤΥΧΙΑ=ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ/ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ
Για να αυξηθεί η ευτυχία αυξάνουμε τον αριθμητή, την εσωτερική ικανοποίηση και μικραίνουμε τον παρανομαστή, τις υλιστικές επιθυμίες.
Όταν ο παρανομαστής είναι τεράστιος, το κλάσμα τείνει στο μηδέν κι όταν ο παρανομαστής τείνει στο μηδέν το κλάσμα τείνει στο άπειρο!!!
Δεν έχουμε παρά να καλλιεργούμε την εσωτερική ικανοποίηση και να περιορίζουμε τις υλιστικές μας επιθυμίες.
Είναι …μαθηματικά βέβαιο ότι η ευτυχία μας θα αυξάνει, τόσο όσο αποφασίσουμε να εργαστούμε με
τους δυο όρους του κλάσματος!
Η ευτυχία είναι απόφαση, μας λέει η Άμμα.

Απόσπαση

Τα δυο φτερά στο διαλογισμό είναι η συγκέντρωση και η απόσπαση.
Ο Πατάνζαλι τα καταγράφει ως προηγούμενα βήματα και ο Βιβεκανάντα τα θεωρεί ως τα σημαντικότερα προσόντα για τον πνευματικό αναζητητή.
Πραγματικά όποιος τα αναπτύξει δε θα ηττηθεί σε καμιά μάχη στη γη, αλλά επίσης θα είναι δικοί του και οι ουρανοί.
Από τι να αποσπαστούμε;
Κύρια από δυο πράγματα:
-Από την ιδέα που έχουν οι άλλοι για εμάς, που συνιστά τον κοινωνικό μας εαυτό.
-Από την ιδέα που έχουμε εμείς για τον εαυτό μας, που συνιστά την προσωπικότητά μας.
Είναι καιρός να πετάξουμε τις φθαρμένες νοητικές εικόνες-μάσκες που φορέσαμε κάποτε και να αντικρύσουμε το αληθινό μας πρόσωπο.
Είναι αυτός ο αληθινός μας εαυτός τον οποίο βλέπει και υποκλίνεται η Άμμα κάθε φορά σε κάθε της satsang…
Είναι αυτός που πραγματικά είμαστε.
Το μεγαλείο του ανθρώπου είναι πραγματικά δίχως όρια.
«Αληθώς, αληθώς σας λέγω» μας έλεγε κάποτε για την ίδια αλήθεια, με όλη τη δύναμη του πνεύματός του, από τις πεδιάδες της Παλαιστίνης, ένας παρεξηγημένος, μεγάλος Γιός.

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2020

Μαλακή καρδιά

 -Δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Αυτά τα ψιθυριστά λόγια του ετοιμοθάνατου αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, είναι η σιωπηλή κραυγή της εποχής μας.
Η Αμερική φλέγεται αυτές τις μέρες.
Η βία που ασκείται πάνω σε τεράστια τμήματα του πληθυσμού είναι απάνθρωπη.
Βία είναι φυσικά και η φτώχεια, η έλλειψη των αναγκαίων, το αβέβαιο μεροκάματο, ο φόβος του αύριο, η αγωνία της επιβίωσης, ο ρατσισμός, ο αποκλεισμός από ένα ανθρώπινο μέλλον.
Τους είπαν ότι είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού...και ως τώρα τους πίστευαν…
Ο ρατσισμός όμως είναι βδέλυγμα και η πείνα ντροπή.
Ντροπή το χρήμα να συσσωρεύεται ιλιγγιωδώς σε ελάχιστους και λαοί να βυθίζονται στην ένδεια.
Η Ελλάδα έζησε από πρώτο χέρι μια δεκαετία τώρα, τι σημαίνει να καταδικάζεται μια χώρα σε υποβάθμιση της ζωής της, με δημιουργικές λογιστικές παραγωγής χρέους.
Είδαμε πως μετατρέπεται μια χώρα σε οικονομική αποικία.
Όμως ο άνεμος της ελευθερίας έχει αρχίσει να φυσά.
Η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να αποτινάξει τις αλυσίδες της στα επόμενα χρόνια.
Η Άμμα μας δείχνει τον τρόπο που δεν είναι άλλος από τη συμπόνια.
Το 80% των προβλημάτων μας λύνονται με τη συμπόνια.
Ούτε εμείς μπορούμε να αναπνεύσουμε σε αυτό τον κόσμο και χρειάζεται να τον αλλάξουμε.
Να εμπιστευτούμε γι΄αυτό, τους αναλλοίωτους πραγματικούς νόμους της ζωής και να γίνουμε αποφασιστικά, η αλλαγή που θέλουμε να δούμε γύρω μας.
Αυτή ας είναι η συμβολή μας, στην επερχόμενη μεγάλη αλλαγή της ανθρωπότητας.
Ας της κάνουμε δώρο μια μαλακή καρδιά: την καρδιά μας.


Ότι δίνεις παίρνεις

  Αυτό που έρχεται δεν είναι παρά αυτό που επιστρέφει. Ο Νόμος είναι απλός: -Ότι δίνεις παίρνεις! Πότε επιτέλους θα τον συνειδητοποιήσουμε ...