Σε ποια «κανονικότητα» να επιστρέψουμε;
Είναι άραγε κανονικότητα όταν
-Πεθαίνουν χιλιάδες παιδιά την ημέρα από πείνα;
-Όταν εκατοντάδες εκατομμύρια συνάνθρωποι μας πέφτουν για ύπνο με άδειο στομάχι;
-Πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι πρόωρα κάθε χρόνο μόνο από το μολυσμένο αέρα;
-Καίγονται κάθε χρόνο στον Αμαζόνιο και στη Κόστα Ρίκα εκτάσεις όσο η Ελλάδα και η Ιρλανδία μαζί;
-Μολύνουμε με δηλητηριώδη φυτοφάρμακα καθημερινά τα φυτά και τη γη;
-Στις θάλασσες η οξύτητα από τα απόβλητα αυξάνει και τα ψάρια λιγοστεύουν;
-Η θερμοκρασία της γης κινδυνεύει να αυξηθεί άμεσα πλέον κατά ένα βαθμό με ανυπολόγιστες συνέπειες;
-Βασανίζουμε με απάνθρωπο τρόπο τα ζώα στις «σύγχρονες» βιομηχανικές μας εγκαταστάσεις πριν τα θανατώσουμε;
-Η φτώχεια, η έλλειψη των αναγκαίων, το άγχος της πάλης της επιβίωσης, η απόγνωση, βασανίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη;
-Τα τελευταία χρόνια το χρήμα συγκεντρώθηκε ακόμα περισσότερο σε λιγότερο από 10 άτομα.
-Υπάρχουν 9 αντιμαχόμενες χώρες τώρα στη διαλυμένη Συρία.
- Εμποδίζουμε τους πρόσφυγες να πλησιάσουν, που αναζητούν ένα πιάτο φαγητό που δε το βρίσκουν στις χώρες τους, καθώς αυτές έχουν μετατραπεί σε αποικίες;
-Στο «προνομιούχο» δυτικό κόσμο η ζωή έχει πιάσει τέτοιες ταχύτητες, που δεν προλαβαίνουμε ούτε να χαιρετήσουμε το διπλανό μας, ούτε να σκεφτούμε που πάμε.
-Ο τραπεζιτικός παγκόσμιος ολοκληρωτισμός επιβάλλει τη δική του σκληρή γραμμή παντού.
Όλα αυτά δεν είναι κάτι φυσιολογικό να συμβαίνει.
Αν τα έχουμε συνηθίσει, αυτό είναι λάθος και δείχνει άμβλυνση των υγιών αντανακλαστικών μας.
Πολλοί από εμάς έχουν λύσει κάποια από αυτά τα θέματα στο μικρόκοσμό μας και κλείνουμε τα μάτια στο τι γίνεται κάπου αλλού.
Όμως η Άμμα μας θυμίζει ότι αν έχει πιάσει φωτιά το ισόγειο, ούτε φυσικά οι πάνω όροφοι είναι ασφαλείς.
Και ήρθε ο κορωνοϊός, μας έβαλε όλους στο στόχαστρο και έτσι θορυβηθήκαμε…
Σταμάτησαν τα πάντα για πρώτη φορά και ο πλανήτης πήρε μια βαθιά ανάσα.
Και τώρα;
Τώρα ακούγονται πολλές φωνές πια από διαφορετικές κατευθύνσεις, που ζητούν βαθιά αλλαγή του τρόπου ζωής και όχι μια βιαστική επιστροφή στα παλιά μοτίβα.
Μια μεγάλη ευκαιρία έχει ανατείλει…
Είναι άραγε κανονικότητα όταν
-Πεθαίνουν χιλιάδες παιδιά την ημέρα από πείνα;
-Όταν εκατοντάδες εκατομμύρια συνάνθρωποι μας πέφτουν για ύπνο με άδειο στομάχι;
-Πεθαίνουν εκατομμύρια άνθρωποι πρόωρα κάθε χρόνο μόνο από το μολυσμένο αέρα;
-Καίγονται κάθε χρόνο στον Αμαζόνιο και στη Κόστα Ρίκα εκτάσεις όσο η Ελλάδα και η Ιρλανδία μαζί;
-Μολύνουμε με δηλητηριώδη φυτοφάρμακα καθημερινά τα φυτά και τη γη;
-Στις θάλασσες η οξύτητα από τα απόβλητα αυξάνει και τα ψάρια λιγοστεύουν;
-Η θερμοκρασία της γης κινδυνεύει να αυξηθεί άμεσα πλέον κατά ένα βαθμό με ανυπολόγιστες συνέπειες;
-Βασανίζουμε με απάνθρωπο τρόπο τα ζώα στις «σύγχρονες» βιομηχανικές μας εγκαταστάσεις πριν τα θανατώσουμε;
-Η φτώχεια, η έλλειψη των αναγκαίων, το άγχος της πάλης της επιβίωσης, η απόγνωση, βασανίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων του πλανήτη;
-Τα τελευταία χρόνια το χρήμα συγκεντρώθηκε ακόμα περισσότερο σε λιγότερο από 10 άτομα.
-Υπάρχουν 9 αντιμαχόμενες χώρες τώρα στη διαλυμένη Συρία.
- Εμποδίζουμε τους πρόσφυγες να πλησιάσουν, που αναζητούν ένα πιάτο φαγητό που δε το βρίσκουν στις χώρες τους, καθώς αυτές έχουν μετατραπεί σε αποικίες;
-Στο «προνομιούχο» δυτικό κόσμο η ζωή έχει πιάσει τέτοιες ταχύτητες, που δεν προλαβαίνουμε ούτε να χαιρετήσουμε το διπλανό μας, ούτε να σκεφτούμε που πάμε.
-Ο τραπεζιτικός παγκόσμιος ολοκληρωτισμός επιβάλλει τη δική του σκληρή γραμμή παντού.
Όλα αυτά δεν είναι κάτι φυσιολογικό να συμβαίνει.
Αν τα έχουμε συνηθίσει, αυτό είναι λάθος και δείχνει άμβλυνση των υγιών αντανακλαστικών μας.
Πολλοί από εμάς έχουν λύσει κάποια από αυτά τα θέματα στο μικρόκοσμό μας και κλείνουμε τα μάτια στο τι γίνεται κάπου αλλού.
Όμως η Άμμα μας θυμίζει ότι αν έχει πιάσει φωτιά το ισόγειο, ούτε φυσικά οι πάνω όροφοι είναι ασφαλείς.
Και ήρθε ο κορωνοϊός, μας έβαλε όλους στο στόχαστρο και έτσι θορυβηθήκαμε…
Σταμάτησαν τα πάντα για πρώτη φορά και ο πλανήτης πήρε μια βαθιά ανάσα.
Και τώρα;
Τώρα ακούγονται πολλές φωνές πια από διαφορετικές κατευθύνσεις, που ζητούν βαθιά αλλαγή του τρόπου ζωής και όχι μια βιαστική επιστροφή στα παλιά μοτίβα.
Μια μεγάλη ευκαιρία έχει ανατείλει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου